کد مطلب:259366 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
در سپیده ی سحر
حضرت مهدی علیه السلام در سپیده دم پانزدهم شعبان به سال 255 هجری، در شرایط خاص و جو ویژه ای كه خاندان وحی و رسالت ناگزیر از نهان داشتن ولادت مبارك او بودند، دیده به جهان گشود، دقایقی پیش از طلوع فجر و درخشش انوار طلایی خورشید. به هنگامی كه خودكامگان رژیم بیدادگر اموی و پیروان آنان، طبق عادت همیشگی خود به جای راز و نیاز با خدای هستی، در خواب عمیق بودند. همان لحظاتی كه بیت رفیع علوی و عسكری علیه السلام با نوای دل انگیز و جانبخش نیایش با خدا و نماز و تلاوت قرآن آباد و آزاد بود و به سوی جاودانگی پیش می رفت.
راستی كه آن لحظات سپیده دم جمعه ی نیمه شعبان، چقدر افتخارآمیز و دوست داشتنی و مبارك بود.
[ صفحه 167]
آن شب جاودانه و پربركتی كه هیچ كودكی در آن لحظات به دنیا نمی آید جز این كه راه ایمان و پروا، خواهد پیمود و اگر در سرزمین های شرك زده باشد خداوند او را به بركت حضرت مهدی علیه السلام به سوی ایمان و تقوا، رهنمون و انتقال خواهد داد. [1] .
آری! در آن لحظات پر بركت سپیده دم، لحظات مناجات و راز و نیاز شیفتگان حق، او دیده به جهان گشود و چقدر آن لحظات برای ولادت محبوب دل ها مناسب بود، چرا كه همه ی ابعاد بینش و حكمت، در آن هنگام رعایت شده بود.
بدین سان آن گرامی، دیده به جهان گشود و حكیمه بانوی بزرگ اسلام، در آن شب تاریخی در خانه ی حضرت امام حسن عسكری علیه السلام حضور داشت و در همه ی مراحل در جریان ولادت امام مهدی علیه السلام بود و شاهد درخشش نور وجود او.
روشن است كه همه جا ولادت كودك با گواهی زنان خانواده، یا قابله ی نوزاد، ثابت می گردد و در جریان ولادت حضرت مهدی علیه السلام باید به خاطر داشت كه آن بانوی بزرگی كه بر این ولادت گواهی داده است، دخت گرانمایه ی امام جواد علیه السلام و خواهر گرامی حضرت امام هادی علیه السلام و عمه ی اندیشمند و پرواپیشه ی حضرت امام عسكری علیه السلام است، آیا در سخن، مورد اعتمادتر و در زبان و بیان، پاك تر و درستكارتر و در ایمان، عمل و تقوا، مورد اطمینان تر از او می توان یافت؟
او به راستی زنی پر شرافت، عبادت پیشه، شایسته كردار و نیایشگر با خدا بود و بانویی با این ویژگی ها، چگونه می توان در درستی گفتار و صداقت كلامش، تردید روا داشت؟
راستی كه آن لحظات سپیده دم جمعه ی نیمه شعبان، چقدر افتخارآمیز و دوست داشتنی و مبارك بود.
[ صفحه 167]
آن شب جاودانه و پربركتی كه هیچ كودكی در آن لحظات به دنیا نمی آید جز این كه راه ایمان و پروا، خواهد پیمود و اگر در سرزمین های شرك زده باشد خداوند او را به بركت حضرت مهدی علیه السلام به سوی ایمان و تقوا، رهنمون و انتقال خواهد داد. [1] .
آری! در آن لحظات پر بركت سپیده دم، لحظات مناجات و راز و نیاز شیفتگان حق، او دیده به جهان گشود و چقدر آن لحظات برای ولادت محبوب دل ها مناسب بود، چرا كه همه ی ابعاد بینش و حكمت، در آن هنگام رعایت شده بود.
بدین سان آن گرامی، دیده به جهان گشود و حكیمه بانوی بزرگ اسلام، در آن شب تاریخی در خانه ی حضرت امام حسن عسكری علیه السلام حضور داشت و در همه ی مراحل در جریان ولادت امام مهدی علیه السلام بود و شاهد درخشش نور وجود او.
روشن است كه همه جا ولادت كودك با گواهی زنان خانواده، یا قابله ی نوزاد، ثابت می گردد و در جریان ولادت حضرت مهدی علیه السلام باید به خاطر داشت كه آن بانوی بزرگی كه بر این ولادت گواهی داده است، دخت گرانمایه ی امام جواد علیه السلام و خواهر گرامی حضرت امام هادی علیه السلام و عمه ی اندیشمند و پرواپیشه ی حضرت امام عسكری علیه السلام است، آیا در سخن، مورد اعتمادتر و در زبان و بیان، پاك تر و درستكارتر و در ایمان، عمل و تقوا، مورد اطمینان تر از او می توان یافت؟
او به راستی زنی پر شرافت، عبادت پیشه، شایسته كردار و نیایشگر با خدا بود و بانویی با این ویژگی ها، چگونه می توان در درستی گفتار و صداقت كلامش، تردید روا داشت؟
[1] بحارالانوار: ج 51 ص 28.